Galatasaraylılık

tarih->> 24.08.2011
yıllar önce 24.08.2001 GS süper kupayı kaldırmıştır. Dahada yıllar önce sene 95 fenerbahçe şampiyon olmuş. İlk hatırladığım şampiyonluk, henüz hayrettin diyemiyorum. Sokaktaki abilerim hayvettin dememle dalga geçiyorlar. Bense sarı kırmızıya o zaman aşık olmuştum. Sonrası cocukluğumdaki mükemmel aşklar gibi geliyordu. Türkiye de rakibimiz olmadığı gibi avrupanın en büyüklerine şampiyonlar liginde kafa tutuyorduk.
Şuanki 4 3 3 barcelona sistemini biz o zaman fatih hocayla uyguluyorduk. Suat okan emre baklavasının önünde arif hagi ve hakan vardı. Serbest vuruş olunca inanın penaltıdan daha çok sevinirdik. Sokakta sabahtan akşama kadar futbol oynarken, ayağımızda top varsa dilimizde de haginin hakanın isimleri dolaşırdı. Sol ayak olduğum için ben hep hagi derdim kendime. Artık lig şampiyonluğu kesmiyordu bizi, bir juventus gs maçıydı, ercan taner golü kaçıran hakana yapma be hakan ne yaptın demesini hiç unutamam. Herkes kendi stadına cehennem der ya bizim ki öyle değildi, oraya avrupalılar ali samiyen hell dediler. Çünkü biz oraya MANUnun altın jenerasyonunu gömmüştük, biz oraya Barcayı milanı madridi kısacası tüm avrupayı gömmüştük. Sonrası ise chealseden yediğimiz 5 golün sonrasında başlayan uefa serüveni. Sonrası kupa, ne zaman izlesem gözlerim dolar tüylerim dikenlenir. Ve tarih 24 ağustos 2000 monaco finali, hakan şükür ve terim yok ama jardel ve lucescu var bu sefer. Casillasa futbolu öğreten golcü kim diye sorarsanız bu kesinlikle Jardeldir. Sonraki yılda lucescuyla avrupada fırtınalar estirmeye devam ediyorduk. Nasıl ki avrupa fatihi osmanlı çökme dönemine girdiyse bir başka avrupa fatihi galatasarayda içindeki bizans oyunlarına dayanamayıp çökme dönemine girmiştir. Evet belki bugün real madritten 5 yiyeceğiz. Çünkü los galacticosa karşı engel koyacak türki gibi güçlü oyuncularla dolu fedakar yabancılarla dolu bir galatasaray yok. Fatih Terim sabriyle enginle kazımla ne kadar ileri gidebilir bilemeyiz. Ama yapacak bir şey yok aşk bu
seviyorum işte uefa kupası olduğu için değil, cocukluğumun en masum günlerinde giydiğim sarı kırmızı forma için seviyorum. Dünyaya türkleri tekrar hatırlattığı için seviyorum.
Bir gün gsnin resmi sitesine girdim ve kuruluş tarihine baktım.
Ali Sami Yen'in müthiş cümleleri en az fatihin cümleleri kadar beynime işlemişti.
amacımız ingiliz takımları gibi toplu halde oynamak ve avrupalı takımları yenmekti.
O gün iyiki sarı kırmızıya aşık olmuşum dedim.
Çocukluğumda çok iyi top oynardım ama sürekli ev değiştirmemiz nedeniyle ve ailemin futbol düşmanlığı nedeniyle profesyonel olarak bi klupte oynayamıştım. Sonra 8. sınıfa geldiğimde toptan bana fayda gelmeyeceğini anladığım an deli gibi lgsye çalışmaya başlamıştım. Amacım GS lisesini, mektebi sultaniyi kazanmaktı. Çok yaklaşmıştım, o kadar imkansızlıklar içinde çalışmıştım ki ama yine de kazanmak istemiştim. 2 soru daha fazla çözebilseydim o liseye gidebilecektim. O da olmadı. Sonrası futboldan uzak yıllar, okuduğum lise eğitim açısından iyi olmasına rağmen sportif açıdan rezaletti. Kesinlikle top oynamak yasaktı, artık mahallede de top oynamaz olmuştum. Yaşama amaçlarımdan biri daha ölüp gitmişti. Her şeye rağmen içimdeki sarı kırmızı aşk ölmüyordu