90lar

90lar diye başlık atıp da http://www.youtube.com/watch?v=n5bLuqVKuno  bu şarkıyı paylaşmamak elde değil. Bazen  kafam esiyor şu klipteki bi kamyona atlıyıp doksanlara gidesim geliyor. o zamanlar şimdiden masum değil belki de. Ama bana masum işte, çünkü ben masumdum, cocuktum. Bir kızdan hoşlanmayı öğrendiğim zamanlardı, bisikletten düştüğüm, sokaklarda sabahlara kadar oyun oynadığım zamanlardı. Şarkılarda daha güzeldi sanki, telefon sadece evlerde vardı. 98 yılında ilk aterimi annem calıştığı yerden getirmişti. 95 gibi de ilk tetrisimizi almıştık. Sokaklar daha samimiydi, çünkü herkes sokaklardaydı. Binalar bu kadar yüksek değildi, sahiller daha temizdi. şehir daha az kalabalıktı. her şeyden önemlisi hiçbir şeyin farkında değildik. Çıkar ilişkileri üzerine kurulu bir dünyada yaşamak için savaşmak gerektiğini bilmiyorduk. Okuyup adam olacaktık, en iyi okullarda hemde. Ama nerden bilelim modern birer köleler olacağımızı, kimileri plazalarda kimileri fabrikalarda. Normal kölelerden farkımız, sadece onları yönetmek ve sermaye sahiplerine daha fazla bir şekilde kar getirmek. Çünkü biz daha akıllıydık işçi sınıfından. Aşkları da masum sanardık. Hani markete gidersin ya alacağın ürünün içeriğine bakmadan önce markasına sonra etiketine bakarız. Aşklarda öyleymiş, büyüyünce anladık. Öyle şarkılarda masallardaki gibi değil. Etiketin, markan senden daha kıymetli hale geliyor. Veee heves geçene kadar, buna da moda diyorlar. Aşk da bir moda adeta, ya da heves mi diyelim. Seni sen olduğun için seven birisini bulman imkansız, zaten sen de her ne kadar bunu istesen de sen de bu sermayenin cocugusun sen de etikete bakıyorsun, çünkü karşındakinin gözlerine inanmaktan daha kolay ve daha güvenli geliyor. Bir şarkı neler yazdırdı bana, bunları bilerek yaşayınca işte sikmişim dünyayı diyorsun