hayaller kurmak

hayaller kurdum
en az
doğrular kadar imkansız
gerçekler kadar yalan
göz bebeklerindeki parıltı gibiydiler
hayaller işte
uykunun sonuyla biten rüyalar kadar ömrü
hayaller işte
kurması bedava
kimseye sormadan, kimseden çekinmeden, özgürce
bazen kız kulesinden istanbula bakmayı hayal ettim
bazen eminönünde balık ekmek yemeyi
bazen gökkafesi yerle bir etmeyi
bazen dolmabahçenin anahtarını almayı
kimileri mümkansız
kimileri sade bir tat dudaklarda
en zoruydu galiba
gözlerindeki zindanın gardinayı olmak
en zoruydu galiba
ellerini alıp kalp atışlarımı dinlettirmek
sana baş rol veriyorum hayallerimde
senin ruhun duymadan
yazdığım şiirler gibi hayaller
onlar da biliyor gerçeğin gölgesi bile olamayacaklarını
ıssız karaya vurmuş bir balığın son çırpınışları
kimse görmez...