herkese selam
başlıksız bir gece yazısıyla daha başbaşayız. Gerçi herkes kim işte bu büyük bir sır ancak biliyorum ki bir gün benim blogu tıklayan herkes, herkes olacak. Oradaki virgüle dikkat o olmasa anlatım bozukluluğu olurdu. Her neyse konumuza dönelim diyeceğim de konumuz nedir ki? Ben de bilmiyorum sadece yatmadan önce saçmalayıp öyle yatmak istedim. Hala okulun açıldığına alışamadım. İçimde buruk bir sevinç var. Şaka lan şaka ne sevinci amk. Gayet bir ay daha tatile varım derdim. Ama ne yapalım son sınıfa geçtik, okulda biticek cok daha fazla üzülecem. Niye çünkü artık hep çalışcaz ölene kadar. keşke okul bitmeden ölsem. yani tamam cok suçumuz olsada sagopa kajmer gibi düşünürsek
hesabım ağırdır vardır şerrim de ama kalanı hayırdır.
İşte o kalanın yüzdesinin düşmemesi için fazla yaşamak pek de iyi bir şey değil kanımca ama allah yürü ya kulum der para çok kazanırız cok hayıra harcarız o zaman iş değişir. Her neyse dostlar eğer buhak sınavını geçebilirsem yamaç paraşütüne başlıyacağım. Bayağı eğlenceli bir şeye benziyo. Eğer kısmet olursa girmem, havadaki izlenimleri satırlara dökmeyi çok istiyorum.